bieganie, bilard, fitness, golf, jazda konna, kolarstwo, koszykówka, kręgle, łyżwy, narty, nurkowanie, piłka nożna, pływanie, rajdy, rolki, rowery, siatkówka, siłownia, sporty ekstremalne, surfing, szachy, sztuki walki, taniec, tenis, wędkarstwo, wspinaczka, żeglarstwo

dyskoteki, film, imprezy, internet, kino, puby, koncerty, książki, opera, poezja, teatr, malarstwo, galerie

blues, country, disco, dance, elektroniczna, filmowa, folk, grunge, hip-hop/rap, industrialna, jazz, klasyczna, metal, opera, poezja śpiewana, pop, reggae, rock, ska, soul, szanty, techno

archeologia, architektura, astronomia, biologia, chemia, elektronika, ekonomia, etnografia, filozofia, fizyka, geografia, gospodarka, historia, informatyka, język polski, języki obce, komputery, kulinaria, matematyka, medycyna, media, militaria, politologia, prawo, przyroda, psychologia, religia, socjologia, sport, statystyka, technika, zdrowie

Jestem świetny w uszczęśliwianiu innych ludzi. Mam nawet na koncie szczęśliwe małżeństwo. Cudze. Jest tak, że wszystko, co przeżywamy jakoś nas formuje. Czasem jest też tak, że dodatkowo sami próbujemy uformować siebie, dopasować do innych. I wychodzi hybryda. Byłem bardzo logiczny i poukładany. Założyłam sobie rożne rzeczy, policzyłam i wyszło mi, że będzie dobrze. Nie jest. Matematyka to podobno królowa wszystkich nauk. No dziwne. Chyba, że trafił mi się tzw. sofizmat - rozumowanie poprawne, ale tylko na pozór. Jeden błąd i wszystko leży. Byłem też HURA wręcz optymistą: jakoś to będzie. Jakoś nie jest. Brałem życie we własne ręce. Średnio mi wyszło. Może powinienem je oddać jednak w ręce kogoś innego? Ktoś mi niedawno powiedział (dzięki, mądra kobieto :)), że najważniejsza jest miłość własna. Dobrze rozumiana. Teraz nie będę już taki logiczny, nie będę super optymistą i nie będę tak kurczowo trzymać mojego życia we własnych rękach :)

Niby niewiele, ale bardzo dużo: poznać kogoś przy kim można czuć to wszystko, co sprawia, że świat przestaje istnieć.