Ślązak z krwi i kości mieszkający od wielu lat w Warszawie. Takie a nie inne pochodzenie determinuje nieco podejście do życia - pragmatyczne, raczej racjonalne, ale niepozbawione umiejętności czerpania radości z rzeczy mniej racjonalnych i czasami nieco szalonych. Jestem osobą empatyczną, wyczuloną na potrzeby drugiego człowieka. Mam świadomość tego, że świat nie kończy się na mnie. Bardzo lubię przebywać z osobami które mogą podzielić się ze mną ciekawymi historiami, przeżyciami i doświadczeniami. Sam lubię kolekcjonować takie historie, na pozór nieistotne, ale niosące jakiś ładunek emocji albo absurdu. Lubię jak ludzie przebywający ze mną czują się bezpiecznie, lubię słuchać, ale lubię się też dzielić swoimi przemyśleniami i wrażeniami. Wierzę w to, że lepiej być dobrym, tak jak lepiej być ufnym niż podejrzliwym, współczującym niż niewzruszonym, nawet jeśli przez to człowiek się czasem zawiedzie. Boję się ludzi którzy niczego się nie boją, nie lubię ludzi z syndromem bycia numerem jeden za wszelką cenę. Nie boję się spraw przyziemnych, ale ciągle szukam przeżyć które dadzą mi prawdziwe poczucie szczęścia. Realizując swoje pasje najczęściej fotografuję śląskie pejzaże i krajobrazy, jeżdżę też motocyklem. Mam zatem momenty w których lubię przebywać sam ze sobą. Mimo, że bardzo lubię podróżować, ciągle nie zrealizowałem swojego marzenia aby przejechać legendarną drogę Route 66 w USA na motocyklu. Liczę też, że kiedyś uda mi się wydać profesjonalny album o moim ukochanym Śląsku. Lubię być autoironiczny w stosunku do siebie. Ludzie którymi się otaczam twierdzą, że mam poczucie humoru. A lubię otaczać się ludźmi, przebywanie z nimi daje wiele okazji do poznawania innych perspektyw na otaczający nas świat. Jestem tolerancyjny i wyrozumiały, ale wtedy kiedy trzeba potrafię być zdecydowany. Nie lubię bezczelności, niepotrzebnej agresji i manipulacji. Nie lubię też szpanerstwa i udawania kogoś kim się tak naprawdę nie jest. Smaczne jedzenie, zimne piwo, muzyka i seks są super, ale bogate życie to tak naprawdę sensowne życie - głębokie relacje z ludźmi, ale też pewna doza zmagania się z codziennością i autorefleksja. Obecność na sympatii traktuję jako okazja do tego, żeby zbudować coś solidniejszego - przyjaźń, może zakochanie, a może miłość. Pracuję w korporacji , ale kiedyś chciałem zostać dziennikarzem, najlepiej motoryzacyjnym. Lubię takie radości, w których naprawdę o nic nie chodzi. Ani zasłużone, ani nie. Suma małych radości może dać prawdziwe szczęście. A tego wszyscy szukamy. Nieprawdaż?

Szukam osoby empatycznej, otwartej i rozmownej, takiej z którą można zarówno oderwać się na chwilę od szarej rzeczywistości, ale też takiej z którą ta rzeczywistość można razem łatwiej okiełznać. Takiej z która można się pośmiać i wygłupiać, z dystansem do siebie, z poczuciem humoru.